viernes, 5 de febrero de 2010

Cámbios

Mezquita
Ha pasado bastante tiempo desde la última entrada seria que hice en el blog y desde entonces han sucedido muchas cosas, unas buenas y otras malas, como le pasa a todo el mundo.

Por el lado bueno tenemos que por fin conseguí el título de ilustrador, después de repetir el proyecto final de carrera y pasarlo un poco mal con las fechas de entrega tan ajustadas que me auto-impuse. También me he independizado (cambié Mallorca por Córdoba) y he conseguido trabajo. Me encontré un gato abandonado al salir de trabajar y le puse de nombre Baldomero. Después de muchos quebraderos de cabeza me hice con mi amada Nikon D60. He conocido a mucha gente nueva en este año y son muy buenas personas (¡Conocí a Catarsis! . He perdido peso de ir andando a todos lados (xD).

Y... en el lado malo: No encontré trabajo de ilustrador, apenas tengo tiempo para dibujar, al menos lo que a mi me gustaría. En 2009 murieron dos personas importantes para mí (mi abuelo y quince días después le tocó a Nuria, una amiga de Barcelona), empecé a estudiar gráfica publicitaria en la escuela Mateo Inurria de Córdoba, pero ha resultado ser una decepción como escuela (que conste que sigo estudiando ahí). Echo de menos a la gente que dejé en Mallorca...

Uhm, mirándolo por el otro lado, tengo más cosas buenas que malas, así que de momento no hay de qué preocuparse!

3 comentarios:

Cisne Negro dijo...

Hacer balance y ver que hay más cosas buenas siempre está bien, aunque no sé si creer que cambiar Mallorca por Córdoba es algo bueno. Me sabe mal que lo de Jonás no fuera bien, a mí me parece que nos quedó guay. En fin, que mucho ánimo y que a ver si podemos coincidir más con nuestras supercharlas. :)

Unknown dijo...

No he dicho que fuese algo bueno ni malo! xD lo que digo es que he salido fuera... ademas no sabes lo jodido que lo tengo pa volver por allí! Y lo de Jonás es que el pobre está gafao... que luego ves publicada cada cosa... como ese libro de Zombis con sobrasada escrito por cierto editor... ejem, ejem!.

Motxuel dijo...

ànims rafa! sa vida és canvi i a vegades venen empentes i abraçades i a vegades palos darrera palos. Lo important és tenir un poc d'equilibri. Molaria que tornessis per mallorca, és ca teva ;)

jo apart des projecte no dibuix res més...i tampoc tenc money o sigui q en acabar hauré de deixar ses eines i cercar-me sa vida... i a mem si me va tant bé com a tu.

Un saludo, cuida't i amunt amb es blog!